130 χρόνια φαγούρα

Την περασμένη εβδομάδα με έφερε ο δρόμος έξω από το Κέντρο Τέχνης Ντε Κίρικο. Τυχαία είχαμε κλείσει ραντεβού με δύο φίλους στο σημείο. Είχα διαβάσει για μια έκθεση εκεί και το θυμόμουν γιατί μου έκανε μεγάλη εντύπωση πως διοργανώθηκε με την ευκαιρία εορτασμού των 130 χρόνων από την απελευθέρωση του Βόλου και την ενσωμάτωσή του στο ελληνικό κράτος (1881-2011). Πραγματικά εντυπωσιακό! Αυτό το 130 χρόνια, αν το καλοσκεφτείς είναι δύο γενιές μόνο. Ένα κράτος - μωρό είμαστε τελικά και τα προβλήματα εφαρμογής κάθε είδους κανόνα – νόμου είναι προφανώς ¨συμπτώματα¨ παιδικής ηλικίας….που μπορεί όμως να το οδηγήσουν σε αποβολή από το σχολείο γιατί οι απουσίες μαζεύονται και είναι αδικαιολόγητες… χμμμμ τέλος πάντων. Μπήκα να δω τι παίζει αν και οι εκθέσεις αυτές συνήθως δεν έχουν να προσφέρουν παρά μόνο στους μυημένους αλλά έκανα λάθος!


Εξαιρετική έκθεση χαστούκι! Δε μπορούσα να πιστέψω πόσο επίκαιρη είναι. Τα ίδια ζόρια που μας απασχολούν σήμερα είναι καρμπόν με εκείνα της περιόδου 1877-1881. Πρόκειται για πολιτικές γελοιογραφίες του περιοδικού Il Papagallo-Le Perroquet που αποδεικνύουν πως η μοίρα της Ελλάδας διαχρονικά ήταν και παραμένει η ίδια. Τυχαίο; Δε νομίζω! Μέσα από συμβολισμούς, χιούμορ και υπονοούμενα λέγονται όλα ξεκάθαρα. Όταν μάλιστα βλέπεις και το χάρτη της χώρας σου γραμμένο σε μία γλώσσα τόσο οικεία αλλά όχι ελληνική, ε σου έρχεται κάπως. Αλλά και εικαστικά οι γελοιογραφίες είναι έργα τέχνης απίστευτα, ο τρόπος που αποδίδονται οι κυρίαρχες χώρες ή οι βαλκανικές κακομοίρες δε θα μπορούσε να είναι ρεαλιστικότερος.


Έως και τις 10/12 προλαβαίνεις να πας.


Μερικές - κακές ομολογώ - φωτογραφίες του χώρου και των έργων , ένα μικρό δείγμα της έκθεσης. 

Info:


Κέντρο Τέχνης Τζόρτζιο Ντε Κίρικο
πεζόδρομος Μεταμορφώσεως 3
τηλ. 24210-31701

Διαβάστε τη συνέχεια...

1 χρόνος VOLOSLIVING

Πριν από ένα χρόνο ακριβώς πήρα μια απόφαση. Να κάνω ένα πείραμα . Το σκέφτομαι καιρό και μετά από συζητήσεις με φίλους και γνωστούς το αποφασίζω .Να μετρηθούμε πόσοι είμαστε. Ποιοι είμαστε εμείς και ποιοι είναι οι άλλοι. Ο τρόπος απλός άμεσος και δημιουργικός. Ένα νέο blog . Το δικό μου blog! Εκεί που θα τα λέω γιατί αλλιώς θα σκάσω!
Έτσι γεννήθηκε το VOLOSLIVING. Το εργαλείο το έχω στα χέρια πάντα και παντού. Ένα κινητό τελευταίας ( τότε ) τεχνολογίας με φωτογραφική μηχανή. Ίσως να ήταν και αφορμή το τεχνολογικό αυτό παιχνίδι. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Ερεθίσματα όσα θες. Δεν ήθελα να κάνω μαθήματα και να περιαυτολογήσω, αλλά να δώσω με τρόπο απλό και σύντομο τα like και dislike της δικής μου οπτικής πιστεύοντας τελικά πως τα αυτονόητα δεν είναι και τόσο αυτονόητα.
Σήμερα , ένα χρόνο μετά, η facebook σελίδα του blog αριθμεί περίπου 950 ( αγαπημένους ) φίλους, το VOLOSLIVING φιλοξενείται σε περισσότερα από 50 blog τοπικά και όχι μόνο, έχουν κοινοποιηθεί ή αναδημοσιευτεί διάφορα post περισσότερες από 200 φορές, έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερα από 500 download φωτογραφιών, με 7236 μοναδικούς επισκέπτες και με 12.400 page loads τον πρώτο μόλις χρόνο, τελικά το VOLOSLIVING δεν είναι μόνο προσωπική υπόθεση. Ποτέ δεν πίστευα πως ένα blog τέτοιου περιεχομένου θα έχει τόση ανταπόκριση. Ευχαριστώ για τα συγκινητικά e-mail, για τα καθημερινά like , για τα σχόλια, για το επίπεδο, για τους νέους φίλους.
Είναι απίστευτο αλλά πέρασε 1 χρόνος!
. .

Διαβάστε τη συνέχεια...

o Βάρναλης στον τοίχο

Ο τοίχος του πολυκλαδικού λυκείου στολισμένος με το Βάρναλη…
Είναι τόσο ανεπιτήδευτα λάθος η εικόνα του ποιητή που γίνεται αυτομάτως αριστούργημα. Ευχάριστη έκπληξη - έμπνευση να βλέπεις info για ένα μεγάλο άνθρωπο, μια cool προσωπικότητα πολύ πριν εφευρεθεί καν ο όρος. Αποστομωτική απάντηση σε όλες τις μουτζούρες των blue angels. Μου άρεσε. Όπως είχε πει και ο ίδιος:
Η τέχνη έχει για κύριο σκοπό της να τέρψει ―να τέρψει αισθητικά. Κοινωνικοποιεί το συναίσθημα, φρονηματίζει, ακόμα και διδάσκει, αλλ’ όταν κουτσαίνει από την άποψη της τεχνικής και της έμπνευσης, όλη της η «διδασκαλία» γίνεται «ασκός ήχων»

Διαβάστε τη συνέχεια...

το μεταξουργείο

Κάποτε ο Βόλος ήταν μία από τις σημαντικότερες βιομηχανικές πόλεις. Απόδειξη τα πολλά βιομηχανικά κτήρια , αναμνήσεις μιας άλλης εποχής, που προσδίδουν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα στο αρχιτεκτονικό προφίλ του Βόλου. Όσα από αυτά έχουν ανακαινισθεί και έχουν αλλάξει χρήση ζουν μια δεύτερη λαμπρή περίοδο. Σίγουρα ορόσημο αποτελεί το συγκρότημα Τσαλαπάτα ( δες εδώ) αλλά και το Μεταξουργείο Ετμεκτζόγλου στη Νέα Ιωνία.

Εκεί στεγάζονται υπηρεσίες του Δήμου, γίνονται προβολές ταινιών ( δες εδώ το πρόγραμμα προβολών ), στεγάζεται το μουσείο του Μεταξουργείου και φυσικά ο προαύλιος χώρος προσφέρεται για χαλάρωση και απόδραση. 

καταφανής η τάση για υποστήριξη του ποδηλάτου!

 

Είναι ανοιχτός και προσβάσιμος. Έχει και ταβέρνα - καφέ μη σκας… . .


Info:
• Ιδρύθηκε το 1924 στη Νέα Ιωνία
• Γνώρισε μεγάλη άνθηση έως και την κήρυξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου
• Το 43 επιτάχθηκε από τους Ιταλούς
• Σήμερα το ανακαινισμένο κτίριο ανήκει στο Δήμο Βόλου και λειτουργεί ως πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο

Διαβάστε τη συνέχεια...

έγκλημα και τιμωρία

Είμαστε πολλοί αλλά σκόρπιοι... Δε χρειάζεται να είσαι αυθεντία , δε χρειάζεται να έχεις iq στον ουρανό για να καταλάβεις πως οι μεγάλες αλήθειες κρύβονται στα πιο απλά πράγματα και οι μεγάλες αλλαγές γίνονται με τις πιο απλές κινήσεις. Πόσο πιο απλά να το πει ο ποιητής; Τελικά πόσο διαφορετική μπορεί να γίνει η καθημερινότητα…και πόσο εύκολα…Γιατί είναι πραγματικά εύκολο. Ναι βιώνουμε μία μεγάλη κρίση αλλά δεν είναι μόνο οικονομική. Δηλαδή δε μπορεί κάποιος να μου επιτρέψει να ζω την ίδια κρίση σε ανθρώπινο περιβάλλον; Σε μια κοινωνία αισθητικά και λειτουργικά καλύτερη; Γιατί είναι αναγκαίο να μου στερείς για παράδειγμα μια δωρεάν απόλαυση όπως η βόλτα , ο περίπατος, το πάρκο, ο πεζόδρομος, η παιδική χαρά, η παραλία το πεζοδρόμιο; Γιατί το κάνεις; Ο « αγανακτισμένος» που έγραψε την ομαδάρα του, την εξυπνάδα του, την καψούρα του, στον τοίχο μου για μια ακόμη φορά δε θα πληρώσει ούτε τα νεύρα, ούτε το χρόνο, ούτε τον μάστορα. Δεν είναι τα αυτοκίνητα πάνω στα πεζοδρόμια επειδή τα άφησε ένας ανόητος βλάκας που δεν καταλαβαίνει. Δε φταίνε οι άλλοι…Όχι , τα άφησε ο γείτονας σου , ο πατέρας σου, η αδερφή σου, το παιδί σου και μάλιστα ήξερε πολύ καλά τι έκανε . Μην προτρέχεις. Δεν εννοώ την ευκολία. Δεν είναι τόσο απλό. Η πράξη του καταπατά το δικαίωμα στην χρήση του λεγόμενου κοινόχρηστου χώρου , στην προσβολή της αισθητικής και στην κατάργηση της λειτουργικότητας . Το κάνει συνειδητά. Ουσιαστικά τοποθετεί το δικό του προσωπικό συμφέρον και την ευκολία του πάνω από το κοινό ή ακόμη και το πραγματικά αναγκαίο ( βλέπε ΑΜΕΑ ). Φέρεται αντικοινωνικά και αδιαφορεί για τα υπόλοιπα.
Εγώ τι μπορώ να κάνω , αν μπορώ να κάνω κάτι; Ορίστε ακούω προτάσεις!

Διαβάστε τη συνέχεια...

Copy/paste

Εκεί όπου υπερτερεί, μέχρι πλεονασμού, το τσιμέντο, στο κέντρο του Βόλου, υπάρχουν δύο στενά (στην Εργατικού κέντρου) πεζοδρομημένα στα οποία έχει ισορροπήσει η ιδιωτική πρωτοβουλία, η αστική ανάπλαση και η λειτουργικότητα. Όταν η πεζοδρόμηση γίνεται αφορμή να δημιουργηθούν χώροι που αποτελούν καταφύγιο και άσυλο για τον πεζό και όχι όαση για κάθε είδους «παζαρτζίδικες» δραστηριότητες και ο ιδιώτης βάζει τη ( γουστόζικη ) πινελιά του και δραστηριοποιείται χωρίς να προσβάλλει το μάτι λέμε ναι. Μήπως είναι μια καλή ιδέα για επέκταση – αντιγραφή σε όλες τις κάθετες στην Ερμού οδούς που πεζοδρομήθηκαν αλλά τελικά δεν; Για δες το λίγο.

...…..

Διαβάστε τη συνέχεια...