Έχοντας ταξιδέψει σε αρκετές πόλεις του εξωτερικού και διαβάζοντας τις τελευταίες ημέρες στον τοπικό τύπο για την επικείμενη ανάπλαση πλατειών αλλά και τη διαμόρφωση νέων στο Βόλο ( Ευαγγελίστρια, Νέο Δέλτα, Άγιος Νεκτάριος) θέλω να ρωτήσω πραγματικά τι γίνεται με τις παιδικές χαρές. Παντού ανάπλαση = παιδική χαρά και χώρος αθλοπαιδιών. Τελικά ανάπλαση σημαίνει να πετάξουμε 2 κούνιες, μια τραμπάλα και 2 μπασκέτες σε ένα δημόσιο χώρο και τσουπ! Γεννιέται μια πλατεία; Κάπως έτσι φανταζόμαστε την αναβάθμιση στο Βόλο αλλά και στην Ελλάδα γενικότερα; Οι οραματιστές των αναπλάσεων αυτών έχουν καμιά επαφή με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα; Μόνο σε πόλεις χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ έχω δει τόσες πολλές παιδικές χαρές παλαιού τύπου διάσπαρτες σε άσχετα σημεία. Τελικά μήπως είναι ταμπού η ανάπλαση ή η διαμόρφωση του δημόσιου χώρου ΧΩΡΙΣ παιδική χαρά; Δε μπορώ να καταλάβω γιατί να ξοδεύονται χρήματα για υποδομές που κανείς δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει ( είδατε καμιά παιδική χαρά γεμάτη χαρούμενα παιδάκια τελευταία; ) και φυσικά θα εγκαταλειφτούν στην τύχη τους – φυσικά δεν υπάρχει καμία περίπτωση για συντήρηση το έχει αποδείξει η ιστορία – και καθίστανται μετά από ένα χρόνο το πολύ σε κρανίου τόπο και επικίνδυνα άμορφα υλικά για όλους.
Μήπως να αναθεωρήσουμε σιγά σιγά την έννοια του δημόσιου χώρου όπως οι υπόλοιποι ευρωπαίοι και να σταματήσουμε τις ανούσιες πολυέξοδες εξυπνάδες; Η μόνη περίπτωση που μπορεί μια παιδική χαρά να σταθεί στο σύγχρονο πολεοδομικό και οικιστικό περιβάλλον είναι στο κέντρο των πόλεων ( εκεί που ο γονιός ή κηδεμόνας θα συνδυάσει τη βόλτα, τα ψώνια, και τις δουλειές με την αναψυχή του παιδιού του ) όπως αυτή της νέας παραλίας στη Θεσσαλονίκη η οποία είναι και βραβευμένη
ή κάποιες άλλων ευρωπαϊκών πόλεων που εκτός από αισθητικά άρτιες ξέρουν και τι θα πει urban design ενώ ταυτόχρονα πληρούν τις προϋποθέσεις ασφαλείας που επιβάλει το σήμερα.
Είναι δηλαδή φυλασσόμενες, περιφραγμένες με ωράριο λειτουργίας, προσβάσιμες στα παιδιά με ειδικές ανάγκες, διαθέσιμες πρώτες βοήθειες κ.τ.λ. Τότε το ξανασυζητάμε διαφορετικά μη το πετάς το χρήμα αφού δε σου περισσεύει το ρημάδι!
ή κάποιες άλλων ευρωπαϊκών πόλεων που εκτός από αισθητικά άρτιες ξέρουν και τι θα πει urban design ενώ ταυτόχρονα πληρούν τις προϋποθέσεις ασφαλείας που επιβάλει το σήμερα.
Είναι δηλαδή φυλασσόμενες, περιφραγμένες με ωράριο λειτουργίας, προσβάσιμες στα παιδιά με ειδικές ανάγκες, διαθέσιμες πρώτες βοήθειες κ.τ.λ. Τότε το ξανασυζητάμε διαφορετικά μη το πετάς το χρήμα αφού δε σου περισσεύει το ρημάδι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου