Διαβάζοντας τον τοπικό τύπο σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας σα το Βόλο η απορία έρχεται από μόνη της.
Επτά άτομα στο Νοσοκομείο Βόλου από τα επεισόδια της δευτέρας;
Επέτειος δύο χρόνων από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Επέτειος;
Έχοντας ταξιδέψει αρκετά σε χώρες και πόλεις της δύσης που έχουν υποστεί τραγωδίες , αδικίες κατάφορες, παρόμοιες καταστάσεις αστυνομικής βίας και όχι μόνο, δε διαβάζεις πουθενά για θλιβερό απολογισμό επεισοδίων 2 χρόνια μετά τα περιστατικά αυτά. Εκεί οι κοινωνίες δε θωρακίζουν τις πόλεις τους με ατελείωτα ρολά. Αντιμετωπίζουν τα περιστατικά , πενθούν, αντιδρούν και τελικά ξεπερνούν ενισχυμένες και ωριμότερες αυτές τις καταστάσεις.
Αναπνευστικά προβλήματα από τα χημικά;
Δεν καταλαβαίνω γιατί διατηρείται ή δημιουργείται μια ΄΄ παράδοση ΄΄ βίας, καταστροφής και ποιον εξυπηρετεί. Ποιος διαδηλωτής διαδηλώνει «οπλισμένος» με ξύλινα στειλιάρια, βαριοπούλες και σιδερόβεργες; Έτοιμος για πόλεμο; Θλίψη…
Πέτρες και βόμβες μολότοφ;
Σύμφωνα με στοιχεία, έσπασαν τηλεφωνικοί θάλαμοι, στάσεις του αστικού ΚΤΕΛ, τζάμια και κάμερες ασφαλείας αρκετών τραπεζών, αλλά και τα τζάμια του κτιρίου της Νομαρχίας. Από ποιους και γιατί; Με ποιο σκοπό; Πέρυσι δεν έσπασαν ξανά; Ρολά κατεβασμένα και καπνογόνα σε μια πόλη που δε βίωσε καμία τραγωδία, ενώ σε άλλες πόλεις Αγγλοσάξονικές ( 9/11, επιθέσεις σε Ισπανία και Λονδίνο) συνειδητοποιημένα οι πολίτες αποφάσισαν ότι τίποτα και κανείς δε θα ανακόψει την πορεία τους προς την πρόοδο, τη ζωή τους και σίγουρα τα περιστατικά αυτά δεν τους έστρεψαν ενάντια στον ίδιο τους τον εαυτό.
Τυλίχτηκαν στις φλόγες κάδοι απορριμμάτων και ανακύκλωσης;
Σίγουρα η τιμή στη μνήμη ενός παιδιού αλλά και οποιουδήποτε συμβολίζει κάτι για κάποιον μπορεί να γίνει με μια πορεία, μια ειρηνική διαμαρτυρία χωρίς να κλείσει κανένας δρόμος, χωρίς να σπάσει καμία βιτρίνα. Η αίσθηση που έχει παγιωθεί πως σίγουρα θα υπάρξουν καταστροφές είναι δυσνόητη για όποιον παρατηρητή.
Έντεκα προσαγωγές ατόμων;
Η Ελλάδα δεν βιώνει κάποια εξέγερση των κολασμένων, αλλά τον ξεσηκωμό των κάποτε καλά προστατευμένων που σήμερα βρίσκονται μπροστά στο τίποτα, έγραφε η γερμανική σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα «Ντι Τσάιτ». «Εμείς δεν είμαστε Έλληνες!» φώναξαν εκατομμύρια Γάλλοι που είχαν κατεβεί στους δρόμους εναντίον της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης.
6 Δεκέμβρη η νέα επέτειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου